1 mei, Dag van de arbeid.
Ook voor onze atleten was 1 mei “dag van de arbeid”, en alles was aanwezig om er een topdag van te maken.
Taxi Leo van “Thuis” was al vroeg onderweg om atleten op te halen om ze als profs af te leveren bij het stadion “De drie Fonteinen”.
Vilvoorde is nu ook niet bij de deur maar ook niet zo ver …
Aan gespreksonderwerpen geen gebrek enkel onze Jamie was nog een beetje moe, maar bij het opdraaien op de parking was ook hij weer bij de levenden.
Aanmelden en alvast en eerste testje voor Jamie zijn discuswerpen, wat vrij vlot verliep, het komt goed.
De rest druppelde ook binnen en de zon scheen alsof het hoogzomer was, een voorbode van een topdag.
Het moeilijkste voor Jamie met zijn pijnlijke arm was het gooien met een discus en dat lukt vrij goed, zilver als resultaat. Nu nog het lopen maar dat zou later blijken ook geen probleem zijn.
Ook Jeffrey was gearriveerd en zoals altijd met een smile van Vilvoorde tot in Tokio.
Een zware 400m en een100m als opwarmer leidde tot winst in een sterk gelopen 200m, en opeens was hij de gelukkigste atleet van gans deze meeting. Daar doen we het tenslotte voor, atleten gelukkig, trainers gelukkig.
En er waren er nog meer die hier gelukkig zouden worden.
Thorben was er daar eentje van maar hij was zo sterk dat hij de speer in midden brak en op datzelfde moment was er eentje die met gemak over 1,20m zou springen. Tijd voor een hilarisch moment, speer in twee en die hoogte was net iets te hoog, allé veel te hoog 😊. Den 112 werd net niet opgeroepen,
Goed dat zijn wedstrijdspeer achter slot en grendel werd gehouden, zo kon hij zijn wedstrijd toch nog afwerken. Na een aarzelend begin begon de motor te draaien en lukte het hem wel om voorbij de 27m te gooien. En dan is de vraag wat zijn nu 9cm in een wedstrijd, wel dit is het verschil tussen plaats 1 en 2. Zo kort lag het bij elkaar, mooie wedstrijd met mooie winnaars. En die speer tja leg het maar weer uit in Herentals, 😉
Nadien liep Thorben nog een 800m en dat was afzien, sterven, doodgaan maar toch een mooie afsluiter van een even mooie dag.
Als laatste nummers van de dag waren de 1500m voor mannen en vrouwen gepland.
Voor de mannen waren Jamie en Brent onze kandidaten om de eer van Herentals hoog te houden. En ze deden dit met brio, een tweede plaats voor Jamie en een even verdienstelijke 4de plaats voor Brent. En zo waren we getuigen van een slapende Jamie welke transformeerde naar een wakkere, spraakwaterval net zo groot als deze van Coo(groot?)😊
En voor Brent zat er misschien meer in maar een week na zijn marathon van Londen vonden we dit best ok, 4de van de 17 deelnemers, nie slecht zou ik zeggen
En dan onze enige deelnemende dame, waarmee we na een jaar van kommer en kwel enkele weken geleden voorzichtig gestart zijn aan haar comeback. Ze heeft er zelfs een extra wedstrijd voor moeten lopen tijdens het PK vorige week en daar zagen we terug die fonkelende oogjes. Het komt allemaal goed.
Even een terugvalletje, pijn in de voet, oei en nu, maar rust en vooral veel praten en geruststellen brachten haar (nee de Sven) tot in Vilvoorde.
Een gouden tip van de trainer (schapenwol bééé) en een eerste test waren zeer positief, geen pijn, geen last , Chinook je maakt mij blij😉.
En net zoals vroeger dezelfde vragen en ook dezelfde antwoorden, yes ze is terug, wat ook het resultaat mag zijn, dit zijn leuke dingen voor trainers en atleten.
Na alles te hebben doorgenomen waren de dames klaar voor de start, op uw plaatsen, klaar, …
En de afspraken werden, net als vroeger, ook nu niet nageleefd,😊 dus ze voelt zich sterk, ijzersterk.
Rondje na rondje zag ik haar vertrouwen groeien van start tot aankomst liep ze in koppositie en ze duldde niemand naast of voor haar.
She is back, onze kleine prinses maar toch ook een kleine/grote atlete.
Belgisch Kampioen op de 1500m,wie had dit durven dromen na zo een verloren jaar.
Awel ik, want geloven en vertrouwen hebben in uw atleten is waar het om draait, het maakt niet uit waar men ze onder catalogeert, zijn het nu recrea of is het AMH of sporten ze om te sporten, je krijgt het altijd dubbel en dik terug.
De glimlach van een atleet is mooiste gebaar op aarde.
Bedankt atleten, jullie waren de toppers van deze dag en laat ons hopen dat we nog veel van deze dagen mogen beleven.
PS. Eddy bedankt om de hulp, Sharon bedankt voor de foto’s.
Sportieve groeten,
Overgelukkige trainer Leo