Wacht niet op een goede dag maar ... maak er één
of
Herinneringen die je later wil hebben moet je nu maken.
Deze twee zinnen zijn het begin van een mooie namiddag in Juli.
Het BK te Oordegem met een fantastische bende atleten en fantastische trainers en ouders.
Voor trainer startte de dag niet te best, bij het heffen de rug geforceerd en dat deed zich wel voelen.
Nog tanken en dan begint de rondreis om tijdig op de afspraak te zijn, parking Grobbendonk, shit twee minuten te laat of waren het er drie.
Maar ik had een reden, Aaron en Liesbet ophalen maar welk nummer was het nu weer, dan maar de oude methode, roep een naam en ze zullen er wel staan.
Tot op de markt in Herentals hebben ze het gehoord en die van 't café zeiden nog, Liesbet is hier niet, maar we hebben ze gevonden, politie werd net niet gebeld.
Hup naar de parking waar de rest al was gearriveerd even wat bij tetteren want daar zijn we goed in.
Is ook ideaal om de opkomende stress te temperen want die was al wel wat voelbaar.
Wat Brent van plan was weet ik niet maar het was net of hij ging picknicken, schaftzak open en brooddoos en drank mee voor het geval van...
En we zijn vertrokken, autostrade op en de verhalen komen naar boven.
De Belgen, Van Aert, Van de Poel, allemaal zijn de revue gepasseerd en wat is dat leuk om met zulke gasten rond te rijden, uren zou ik daar kunnen van genieten...
Maar we hebben maar een uurtje te overbruggen.
En de weergoden waren ons vandaag goed gezind dus nu geen ondergelopen parking en piste, maar ideaal loopweer, dit voorspeld iets mysterieus , iets speciaals, iets Herentalsachtig... Goed op tijd aanwezig en mama Heleen wilde het rustig aan doen en verkoos om, zoals vele vrouwen, het op haar gemakske te doen, verkeerd gereden wilde ze niet zeggen maar gewoon een afslag genomen waar ze niet moest afslaan maar alle wegen leiden naar ... Oordegem. En vrouwen hebben altijd ... nen uitleg.
Iedereen aangemeld en de speer van Winnetou gewogen dus even rust en wachten op het duo Gert en Nicole, nee niet Samson, want, Gertje heet dat dan zo anders zo tja ... zou Samson zeggen .
Want Nicole zegt "Gert", en Gert zegt "ja Nicole... " dus zoals het hoort, gehoorzaam die Gert.
Ook zij goed gearriveerd nu nog den Arne en zijn ma Griet, da is nog straffer in afzondering naar "De Ardennen" je kan het nogal hebben.
Hopelijk heeft de berg(heuvel)lucht hem goed gedaan.
Thorben (lijkt als 2 druppels water op de jonge Guy Swinnen, The Scabs) alias Winnetou kwam als eerste aan de beurt.
Met de experten Gert en Nicole en Leo als supervisor moest het wel goedkomen.
Eerste worp voorbij de 20m de trend was gezet en ik wist dat als Thorben goud zou pakken we dit nog wel zouden evenaren vandaag.
6 pogingen en zijn voorlaatste was goed voor een gouden medaille, een nieuw PR en een nieuw clubrecord.
Hij wees de weg en de rest is hem gevolgd. Topkerel die Thorben.
Na het werpen, het springen, ook hier is hij podium kandidaat en weer slaagden onze twee experts erin om Thorben naar een hoger niveau te tillen.
Sprongetje van 4,49m en hupla brons is binnen.
Man wat een BK, Goud en Brons.
Ook een grote dankjewel aan Marcel, trainer van de werpnummers, die gouden is er eentje voor jou.
Gwylim liep buiten categorie mee met de 800m lopers, een sterk bezet nummer maar hij deed het fantastisch als youngster hield er nog twee achter zich met een sprint van 80m liet hij zien dat hij wel iets in zijn mars heeft.
Een nieuw PR met een verbetering van meer dan 10sec was zijn deel, sterk makker. Blijf vooral in jezelf en (mij) geloven en dan komt alles goed.
Dan het nummer welk voor mij het sterkst bezet was en waar 2 atleten van ACHL het beste van zichzelf zouden geven.
En hoe, met twee lopers waarvan de tijden buitencategorie zijn, was het plan om ten eerste Brent een podium zou lopen en Aaron vanaf het begin zonder angst mee te laten lopen met de "betere".
Onze zachtaardige beer Brent wilde kost wat kost op het podium, als derde beste van België, dat kan niet iedereen zeggen en Brent die bronzen medaille staat je goed.
Top gelopen en wees vooral fier op jezelf.
Aan Aaron werd de opdracht gegeven om vanaf het begin mee te gaan met een loper die een tempo liep waarvan ik dacht dat Aaron zich kon meten.
Sterke Brent dus podium en Aaron gewoon fantastisch, vanaf ronde één mee en kwam nooit in de problemen, met op het einde een fantastische sprint voor een dik verdiende vierde plaats en een nieuw PR.
Maar wat voor één, liefst 13 sec beter dan zij vorig resultaat, asjeblief. hoed af, klak af en een diepe buiging.
Arne was dus op hoogtestage geweest en net op tijd terug vanuit de bergen om zijn BK te bekampen.
En ik zal die drie eens laten zien wat ik kan, ik ga eerst lopen.
Zelfzeker en waar we vroeger al eens op hem moesten inpraten wist ik dat ook hij vandaag de echte Arne zou zijn.
Maar eerst Chinook nog oppeppen en de andere jongens aanmoedigen, dat is Arne ten top.
Eerst een lange rustige opwarming met Leo en daarna een stevige korte met Gert.
Waar is Arne oei is er een probleem, toch nog 5 min... spikes aan en naar de zitplaats maar we waren op tijd.
Startblok klaar zetten en de opdracht meegegeven om zich enkel op de piste te focussen, na de meet is er tijd genoeg om handtekeningen, armpjes zwaaien en alles wat niet met lopen te maken heeft.
We hoopte op een nieuw PR en mijn god, wat gunde ik hem zo graag een medailles, God(als deze al bestaat) nog eentje, alsjeblief niet voor mij maar voor Arne.
En hij liep de perfecte race gefocust, de ziel uit zijn lijf, en er bestaat een God, nieuw PR en een derde plaats was zijn deel, overgelukkig was den deze en ook Arne en ook Gert had het helemaal gevolgd.
De mama weer zo fier als een gieter, als ne gieter al fier kan zijn, en dat mag, super toch die atleten.
En nu weet ik het even niet, iedereen weet nog of niet maar het BK veldlopen waar zoveel commotie rond was, waren we nog niet vergeten.
Het heeft niets met wraak te maken het is enkel ... emotioneel
Ze is gewoon een supertalent, ze is top, ze is tof, ze is leuk maar vooral ze is snel, razendsnel.
Jullie vragen je af wie is dat, awel Chinook onze jongste maar meest betuttelde atleet, en dat mag.
Iedereen wil haar helpen, steunen en dat is mooi zeer mooi.
Maar terug naar de wedstrijd.
Ze werd al enkele dagen gestalkt door Arne dat ze dat wel goed zou doen, dat ze hard moest lopen kortom bezorgdheid van onze pandabeer Arne.
Ook Gwylim ontfermt zich ook meestal om haar, het is echt tof om te weten dat iedereen bezorgd is om haar, iedereen wil haar helpen wat aangeeft dat we een hechte bende zijn, ook degene die niet op het BK aanwezig waren.
Opwarmen met de oude Leo en jonge Arne, veel vragen van wat en hoe en daarbij de concurrentie die haar constant volgt en vele vragen stelt, maar we zijn niet van plan om ook maar iets te lossen van wat het plan is.
We zijn vol vertrouwen en Chinook (uitspraak volgen de speaker shineoek) houdt zich opvallend rustig daar zorgen we wel voor (al loopt den oude zelf vol elektriciteit rond), Gert heeft wel in het oog dat het voor mij wel net iets anders is.
Er komt veel naar boven maar dat is voor mezelf, niet voor de andere, ik mag het niet laten blijken maar we gaan ze een poepje laten ruiken daar ben ik zeker van.
Voor de start heeft de concurrentie ondertussen door dat er niets te vissen is, de vijver is leeg, de pieren uit de neus zijn voor onszelf.
Goed Chinook, het leuke zijn de kleine korte gesprekjes tussen mezelf en Chinook, hieruit weet ik dat ze er klaar voor is.
Laatste vraagje bij de start, waar mag ik... direct naar baan één en... ze wist genoeg, we hadden het al dikwijls overlopen en zo zou het gebeuren.
Start, deze was verschroeiend, zoals afgesproken, maak het hard vanaf het begin. Niemand durfde of kon aanpikken na 100m was er al een gat van 20m en dit werd almaar groter.
Na twee ronde was die achterstand meer dan 100m en wat bleek ook het BR kwam inzicht.
Zonder stil te vallen werden de rondjes afgemaald om in de laatste ronde het nog op te drijven, tempo opkrikken om de BR te halen.
Ze wist waarvoor ze getraind hadden, ze wist waarvoor ze liep, ze wist wat het doel was en dat doel was goud niets anders maar dat ze ook het BR aan flarden zou lopen, nee dat wist ik niet.
Maar met een tijd van 5:52:49min bleef ze maar liefst 11sec onder het oude jaja jullie lezen het goed 11sec.
Bij Mediamarkt zouden ze zeggen JaWadde Datte, wij ook.
Kleine Chinook, dappere meid een dikke proficiat met dit fantastisch resultaat maar je weet nu begint het pas.
Vanaf nu is de weg alleen omhoog, op het gemakske maar toch stevig genoeg om telkens een tikkeltje beter te worden.
Den deze zijn stem is wel weg maar dat komt wel weer goed, hoop ik toch, alhoewel thuis gaan ze dat misschien graag hebben
En aan alle atleten trainers en ouders.
Het was een topnamiddag waar onze atleten het beste van zichzelf gaven maar vooral de samenhorigheid, de kameraadschap is onbetaalbaar.
De emoties hou ik voor mezelf, degene die weten wat er in mij omgaat zullen het wel begrijpen.
Bedankt voor deze fijne en mooie namiddag, jullie zijn allemaal toppers en wij, trainers, zijn maar een klein schakel in het grote radarwerk welk jullie in beweging brengen en houden.
Wij hopen dat we dit nog lang mogen mogen en de rest komt vanzelf.
Nicole, Gert en Leo